लक्ष्मी रोज संध्याकाळी वेळेवर गोठ्यात जायची. गावातील लोकांना तीच्या वेळेचे आणि शिस्तीचे खूप कौतुक होते. लक्ष्मी नेहमी आनंदी आणि शांत असायची. ती कधीही उशीर करायची नाही.

एके दिवशी लक्ष्मीला गावातून गोठ्यात जाण्यास उशीर झाला. ती जेव्हा गोठ्यात पोहोचली, तेव्हा गावातील लोकांनी तिला पाहून आश्चर्य व्यक्त केले आणि विचारले, "लक्ष्मी, आज उशीर का झाला?" लक्ष्मीने शांतपणे उत्तर दिले, "आज रस्त्यावर अनेक अडथळे आले होते. मी वाटेत काही छोट्या प्राण्यांना मदत केली आणि काही अपघात टाळले."

गावकऱ्यांना लक्ष्मीची गोष्ट ऐकून खूप प्रेरणा मिळाली. त्यांनी विचारले, "तुला हे सर्व करून उशीर होण्याची चिंता वाटली नाही का?" लक्ष्मीने उत्तर दिले, "अडथळे आले तरीही मी माझ्या ध्येयाकडे लक्ष दिले आणि शेवटी गोठ्यात पोहोचले. महत्वाचे म्हणजे, आपण आपल्या ध्येयाकडे कायम लक्ष दिले पाहिजे आणि मधल्या अडथळ्यांना धीराने पार केले पाहिजे."

या कथेचा बोध:

अडथळे येतात: जीवनात आपल्याला अनेक अडथळे येतात, पण त्यांना धैर्याने आणि संयमाने पार केले पाहिजे.

ध्येय साध्य करणे: आपले ध्येय ठरवून त्याकडे लक्ष केंद्रित करणे आवश्यक आहे.

मदत करणे: इतरांना मदत करताना आपले ध्येय साध्य करण्याची तयारी असावी.

समयाचे महत्त्व: वेळेचे महत्त्व जाणून घेऊन शिस्तबद्धपणे वागावे.

लक्ष्मी गायीच्या या शिकवणीतून आपण शिकतो की, जीवनात अडथळे येत असतील तरी आपल्या ध्येयापासून विचलित न होता ते साध्य करावे. तसेच इतरांना मदत करताना आपली जबाबदारी निभावण्याची तयारी असावी.